deinend
In het schemer van het avondlicht
lees ik een vraag gericht
handen in gebaren sprekend
de ruimte helemaal uitgetekend
het leven acteerprestatie
nu en dan vol gratie
deinend als de wilde zee
nemen gedachten mij mee
stel me voor wat ik inbeeld
lijkend op foto's vergeeld
ik kan niet vrij meer schrijven
zonder spoken te verdrijven
waar is mijn ik vandaag gebleven
voelt een stuk of zeven
spinnen hun web geweven
daar waar ik had geschreven-
lees ik een vraag gericht
handen in gebaren sprekend
de ruimte helemaal uitgetekend
het leven acteerprestatie
nu en dan vol gratie
deinend als de wilde zee
nemen gedachten mij mee
stel me voor wat ik inbeeld
lijkend op foto's vergeeld
ik kan niet vrij meer schrijven
zonder spoken te verdrijven
waar is mijn ik vandaag gebleven
voelt een stuk of zeven
spinnen hun web geweven
daar waar ik had geschreven-
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, januari 16, 2009 09:06 |
| Alsof de een voorrang wil hebben op de ander.. en dat met zevenen tegelijk. Rakend. Liefs, switi lobi |
|
| Nayeli: | Vrijdag, januari 16, 2009 07:33 |
| heel goed ingeschat, dank je | |
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 16, 2009 06:08 |
| heel aandachtig gelezen, wat verwardheid proevend in de sfeer lieve groet Cobie Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||