Torenhoog...
Torenhoog…
met de dageraad zal je vluchten
het vuur uit de liefde en de tranen
als ik over jou heen raak
opstijgen in de lucht
zodat ik me herinner en langzaam sterf
tijdens een heel nieuwe droom
geen enkel kracht koestert vreemde verhalen
waarvan de eeuwige twijfel zegt
dat zij slechts verloren zijn
enkel genoegen schept in het stilzwijgen…
esteban 16 Januari 2009
Reacties op dit gedicht
| Hieronymus: | Vrijdag, januari 16, 2009 22:09 |
| Top Esteban!! Beste groet Ronny |
|
| Dasje (lucky): | Vrijdag, januari 16, 2009 17:04 |
| Pijnlijk droef, maar zo mooi! Liefs, Dasje ;o) |
|
| switi lobi: | Vrijdag, januari 16, 2009 13:38 |
| Erg mooi Esteban! Liefs, switi lobi |
|
| Yellow : | Vrijdag, januari 16, 2009 12:42 |
| in stilte gelezen Y. |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 16, 2009 12:11 |
| zo intens mooi geschreven, dat ik er tranen van in mijn ogen krijg Goede middag Esteban dank je, dat ik mee mocht lezen lieve groet Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||