Ode aan het water
Zoals ik het gisteren zag
hoe je lippen
het land beminde,
als eb en vloed
Hoe jouw donkere gelaat
zich aftekende
gebonden in
een dichte nevel
Jouw omgeslagen golven
verweven in
een kille mantel
van schuimende koppen
Waar de zonnestralen
met zonsondergang
jouw bolle rug
zien wegebben
21-01-09
Over dit gedicht
| Auteur: Melissa Ninkeula | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||