Ieder heeft zo zijn kwalen,
ziektes van de 21ste eeuw
waaraan lijden we het meest?
't antwoord lijkt vaag te klinken in
woorden als 'ontastbaar','onbegrijpelijk',
want waarom heeft een jochie van zes
neigingen tot 'gekleurde zelfmoord'
terwijl zonder kleur- en smaakstoffen
het ventje een vrolijk baasje is, een echt kind,
vol vertrouwen, zonder spoortje van negativiteit?
hoe giftig moet de mens zijn
kanker te ontwikkelen
iets wat vroeger een woord was
waar een groot taboe op rustte
waar gaan we heen met onszelf?
en waarom juist zij?
aangetaste weefsels, ons fysieke stelsel,
de milieuverontreiniging, opwarming aarde,
bergen medicijnen en intentingen
negativiteit, zonder levensvreugde
verziekt door chronische problemen
die ver van te voren al broeiden
en dan al het materialistische,
wat toch niet past
bij de mens als geestelijk wezen
en hoe absurd, ja absurd moet je zijn
om te kunnen moorden
zoals in de moordslag van vandaag