dronken
alles eindigt hier tussen de rook,
de drukte en het gevallen bier
ik stamel dat ik je zoenen wil
je hoort me niet of doet alsof
dit gebeurt altijd om 5 uur 's nachts
we lopen en zo'n spanning snijdt
mijn dronken handen piekeren
eigenlijk zeg ik ook niks meer
we zijn thuis gebracht en jij moet,
blijven maar gaat zoals verwacht
ik zie je morgen hoop ik dan
je sluit zwijgend weer de nacht
de drukte en het gevallen bier
ik stamel dat ik je zoenen wil
je hoort me niet of doet alsof
dit gebeurt altijd om 5 uur 's nachts
we lopen en zo'n spanning snijdt
mijn dronken handen piekeren
eigenlijk zeg ik ook niks meer
we zijn thuis gebracht en jij moet,
blijven maar gaat zoals verwacht
ik zie je morgen hoop ik dan
je sluit zwijgend weer de nacht
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, april 05, 2002 00:13 |
| mooi gedicht.. | |
| Lieverdje: | Donderdag, april 04, 2002 22:49 |
| Niet meer dronken worden, jongen... dan wil ze je wel zoenen en ook blijven. Goed gedicht. Lieverdje xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: G. de Zwager | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2002 | ||
| Thema's: | ||