De mens
Naarmate ik opgroei
Word ik mijn ouders
danbaarder voor het
leven dat ze me hebben gegeven
Ik heb het kostbaarste
gekregen
Een langer leven dan al
die andere cellen
Ik vormde tot één mens
Een uitbreidende massa cellen
die ademen en zorgen dat
ik zielen kan ontmoeten
En to be
Ze hebben de liefde
een kans gegeven
Reacties op dit gedicht
| Wit Licht: | Zondag, januari 25, 2009 16:25 |
| Dank je voor dit liefdevol en mooi gedicht. Ik ben ook blij dat je er bent...Groetjes XXX | |
| trucker klaas: | Zaterdag, januari 24, 2009 21:10 |
| mooi dankwoord graag gelezen klaas |
|
| Ria -rimpeling-: | Zaterdag, januari 24, 2009 20:36 |
| Heel mooi dankbaar gedicht! liefs Ria |
|
| lexx: | Zaterdag, januari 24, 2009 18:18 |
| graag gelezen | |
| isolina: | Zaterdag, januari 24, 2009 17:11 |
| heel mooi liefdevol voor je ouders !!!!!! liefs maria (Isolina) | |
| Will Hanssen: | Zaterdag, januari 24, 2009 16:59 |
| Mooi Elenore, bijzonder mooi..... Liefs, Will |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, januari 24, 2009 16:53 |
| inderdaad Elenore . mijn moeder had veel zorg om mij . 2 pondjes en weinig kans van overleven. ook ik ben dankbaar met al haar geduld onm die strijd aan te gaan .kon ik dat nog meer eèn keertje zeggen ! liefs dit is heel mooi meis . Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elenore De Groote | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||