Verloren, ja ergens
Ik voed met stilte
de krankzinnigheid
die onbesproken blijft
-het kruipt, ja het kruipt-
doorheen verstreken jaren
vastgevroren
in matglanzende ogen
in zoekgeraakte tijd
draag ik nog dagen
de pijn afschuddend
die voor het rapen ligt
Lily May Parker
Reacties op dit gedicht
| Lisatrash: | Zaterdag, februari 21, 2009 14:41 |
| Prachtig verwoord! Echt heel mooi Veel liefs Lisa x |
|
| kerima ellouise: | Maandag, januari 26, 2009 13:36 |
| heftig ...maar knap doorvoeld geschreven! liefs kerima ellouise |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, januari 26, 2009 13:23 |
| Gedicht vol onbesproken emotie Lily May,het heeft me ontroerd. Lieve groeten, Anneke |
|
| verhavert: | Maandag, januari 26, 2009 12:48 |
| zo stilmakend lieve lily iefs martine |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, januari 26, 2009 11:46 |
| ben al stil!!!!!!!!gr.janny | |
| roosjerood: | Maandag, januari 26, 2009 09:45 |
| in stilte gelezen | |
| gewoon gezellig: | Maandag, januari 26, 2009 09:30 |
| droevig..eens krijgt het een plekje...liefs | |
| Windwhisper: | Maandag, januari 26, 2009 09:28 |
| ja hier word ik stil van hoor lieve groet Cobie Goede morgen Lily May |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lily May Parker | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||