verward roept het kindjeom zijn ouderszwarte tranen rollenover zijn donker gelaathulpeloos staat hettussen puinhoopeen woestenij waar het nu staatelders schreeuwt eenwanhopige moederen zoekt een vader naar zijn kindkrijsen mensen omverlorenenen ieder zoekt wat het niet vindtverloren in de mistige warboelalleen, met tochzovelen om hen heenen schreien doet hetkleine wezen...het is zo helemaal alleen...Jannie
isolina: | Woensdag, januari 28, 2009 17:25 |
silmakend ,mooi emotioneel gelezen !!!! waarom ????? knuff maria (Isolina) YAHETE Vrede . | |
Windwhisper: | Woensdag, januari 28, 2009 16:34 |
om stil van te worden en te blijven, het is zo schrijnend lieve groet Cobie kuzzz |
|
Quicksilver: | Woensdag, januari 28, 2009 15:22 |
Niemand verdiend dit, wordt er gewoon ontroerd en stil van dit gedicht! Dank voor je lieve reactie! liefs,knuffs dicky |
|
roosjerood: | Woensdag, januari 28, 2009 13:43 |
zo stilmakend ,kippevel zoiets verdient geen enkel kind |
|
Sunbeam: | Woensdag, januari 28, 2009 13:41 |
Kippenvel, een kind verdient zoiets niet. xx |
|
spiegeltjuh: | Woensdag, januari 28, 2009 13:04 |
kippenvel liefs anja |
|
arie: | Woensdag, januari 28, 2009 12:47 |
De wereld is (lijkt het) gevoelloos aan het worden. En het kind? is de dupe van de hebzucht der ''grooten'' warm verwoord Jannie Liefs, arie |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2009 | ||
Thema's: |