Mijn vriendin is altijd ziek.
Haar ziekte is niet aangeboren.
Haar ziekte is ook niet te zien,
maar zit tussen haar oren.

Waarom luister ik niet naar haar?
Waarom kruip ik in mijn schulp?
Waarom ga ik er niet heen?
Want het is een roep om hulp.

Misschien is het de angst.
De angst om me te uiten.
Want als ik ooit eens met haar praat,
Komt ook mijn verdriet naar buiten.

Ida