pareltje
Op de bodemloze diepte
van de kille oceaan
ligt een eenzaam pareltje
in een oester dood te gaan
Ze tikt de tijd
tegen de harde rand
hopend dat iemand het hoort
daarboven op het strand
ze wacht als op Godot
tot het eind der tijden
tot er eindelijk iemand
haar uit die oester komt bevrijden
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Vrijdag, april 05, 2002 19:47 |
| pareldjes zijn de eitjes waaruit de zeemeerminnen geboren worden:)).......... pramodah |
|
| Happy: | Vrijdag, april 05, 2002 18:31 |
| een parel van een gedicht! heel mooi, Knuff, Happy x |
|
| Sheena: | Vrijdag, april 05, 2002 18:26 |
| *slik* ..... ontroering zonder werkelijk te weten waarom ..... het raakt ... liefs, Sheena |
|
| Zeeroosje: | Vrijdag, april 05, 2002 18:18 |
| Prachtig Steven, een echt pareltje, lieve groetjes Roosje | |
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, april 05, 2002 16:46 |
| heel erg mooi! :) | |
| Mayadebij: | Vrijdag, april 05, 2002 16:20 |
| Vind het een juweeltje, dit. | |
| bevertje: | Vrijdag, april 05, 2002 15:57 |
| Heel erg mooi geschreven! Dikke knufffffff Naoom |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2002 | ||
| Thema's: | ||