Over harten en hamers.
zoals jij de beelden schetst
van hamers, harten en gesprongen oren
omdat de snelwegen van mijn hart
zich openbaren in mijn denken
waar links rijden - geen gewoonte
niet zal worden bestraft
en ik die afgrond aanlokkelijk vind
al is het enkel om samen te klimmen
dan zou ik je beter kennen, ofzoiets
en hoe je het ook wend of keert
ik sla mijn hart niet uit mijn oren
alsof de hamer in de buurt zou komen
maar ik snap wel, dat je iets dergelijks
uit mijn ogen lezen kan.
een uitdaging van,
en voor M.