Winterkoude
Winterkoude.
Verdoken
in de armen van het licht.
De spleten ,pijn in het donker,
zongen klaagliederen.
in de armen van het licht.
De spleten ,pijn in het donker,
zongen klaagliederen.
De wolven,
huilden in samenzang,
koude rillingen.
Niet ver en niet nabij,
gestalte gevend ,
huilden in samenzang,
koude rillingen.
Niet ver en niet nabij,
gestalte gevend ,
aan mij.
De lokroep naar het samen zijn,
verscheurd in kleine snippers.
Verscheuren zit ook in de ziekelijke nevels.
De lokroep naar het samen zijn,
verscheurd in kleine snippers.
Verscheuren zit ook in de ziekelijke nevels.
Niemand verraadt zichzelf.
De echte warmte
sluimert van binnen.
De echte warmte
sluimert van binnen.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| roosjerood: | Donderdag, februari 05, 2009 10:59 |
| heel mooi ,een echte waarheid er in verscholen | |
| verhavert: | Donderdag, februari 05, 2009 09:46 |
| grote waarheid bokkie sterk dicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||