schaduwspleten
in ’t vale licht van winterdagen
verzamelen zich de nachten koud
in ’t manemeer, zingen weldra
van diepte waarvan ik niet hou
die diepte is als heel vreemde land
waar alles marmerwit als sneeuw
daar voel men zelfs zijn lijf niet meer
trekt enkel naakte schaduwspleten
in ’t lachenzoeken achterna
en in dat land kan ik niet weten
of iemand levensvreugde kent
want alles is daar stoom en ijs
en ogen zijn gezamenlijk blind
treft ooit een zonnestraal dit land
dan worden alle nachten die in dag
als schaduwspleten ik te dichten waag
d’ onuitgesproken levensvragen
verdoken in een kinderhand.
sunset 05-02-2009
Reacties op dit gedicht
| Artifex: | Vrijdag, februari 06, 2009 07:48 |
| Heel erg mooi, Sunset. Maar als ik me niet vergis, zitten er nog twee in, als ik mag? heel vreemde land en daar voel men... Liefs, Artifex. |
|
| tinkelbel10: | Vrijdag, februari 06, 2009 04:15 |
| mooi graag gelezen | |
| Marc Geerinck: | Donderdag, februari 05, 2009 13:26 |
| ja, beeldend gedicht wel, mooi gedaan, groetjes, M. |
|
| Em (voorheen 88): | Donderdag, februari 05, 2009 12:59 |
| mooi sunset,zo zal het wel zijn, een mogelijke opleving door die ene zonnestraal (als ik het zo mag interpreteren) :) groetje Em |
|
| PoeMustDie: | Donderdag, februari 05, 2009 12:03 |
| Hmm... Filosofisch... Met jouw gedichten volg ik het soms niet, maar deze vind ik wel zeer zeker mooi. PMD |
|
| sunset: | Donderdag, februari 05, 2009 11:38 |
| Moest even opnieuw wegens een paar taalkundige onjuistheden. Maar met de reeds geplaatste reacties natuurlijk: H.J. Thursday, February 05, 2009 11:19 schitterende poezie Ingo. rakend dicht. liefs H.J. Lily May Parker Thursday, February 05, 2009 10:48 Mooi Ingo, graag gelezen vriend liefs Lily May |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||