muziek des levens
ik heb weer wat muziek bij
om de kast wat meer te vullen
er liggen nog twee andere voorwerpen op de kast
een nietjesmachine en een schaar
de kast is het universum
de muziek is het leven
de nietjesmachine de orde
en de schaar de wanorde
de kast is gemaakt uit bewerkt hout
wat wijst op de natuur
en dat alles voortkomt uit de natuur
maar de kast is bewerkt
wat wilt zeggen dat wij als mensen
de natuur naar onze hand hebben gezet
en dat kan zo blijven doorgaan
misschien zelfs meer dan 1000 jaar
het leven neemt toe
en neemt af
eigenlijk in gelijke mate
maar hoe lang zal
de kast nog standhouden
met elk leven nieuwe muziek
met elk lied wat meer gewicht
op de door ons bewerkte kast
onze sterke kast
die onze zekerheid in het leven
ook vertegenwoordigt
we zijn zeker van het leven
we denken het aan te kunnen
en we beginnen zelfs te denken
dat we de natuur de baas zijn
maar oh wee
op zeker moment zal het gewicht op de kast
te zwaar zijn voor het materiaal
dan zal het breken
en al onze zekerheid
door elkaar liggen
alle liedjes door elkaar
alle gevoelens gemixt
en dan zal
met het toenemen van de brokken
wanorde heersen over orde
we mogen het nooit zover laten komen
om de kast wat meer te vullen
er liggen nog twee andere voorwerpen op de kast
een nietjesmachine en een schaar
de kast is het universum
de muziek is het leven
de nietjesmachine de orde
en de schaar de wanorde
de kast is gemaakt uit bewerkt hout
wat wijst op de natuur
en dat alles voortkomt uit de natuur
maar de kast is bewerkt
wat wilt zeggen dat wij als mensen
de natuur naar onze hand hebben gezet
en dat kan zo blijven doorgaan
misschien zelfs meer dan 1000 jaar
het leven neemt toe
en neemt af
eigenlijk in gelijke mate
maar hoe lang zal
de kast nog standhouden
met elk leven nieuwe muziek
met elk lied wat meer gewicht
op de door ons bewerkte kast
onze sterke kast
die onze zekerheid in het leven
ook vertegenwoordigt
we zijn zeker van het leven
we denken het aan te kunnen
en we beginnen zelfs te denken
dat we de natuur de baas zijn
maar oh wee
op zeker moment zal het gewicht op de kast
te zwaar zijn voor het materiaal
dan zal het breken
en al onze zekerheid
door elkaar liggen
alle liedjes door elkaar
alle gevoelens gemixt
en dan zal
met het toenemen van de brokken
wanorde heersen over orde
we mogen het nooit zover laten komen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, februari 06, 2009 21:38 |
| Bijzondere beeldende verwoording die ik met aandacht gelezen heb. Groetjes, sunset |
|
| tinkelbel10: | Vrijdag, februari 06, 2009 21:00 |
| heel mooi:P graag gelezen. | |
| semara : | Vrijdag, februari 06, 2009 19:05 |
| Je hebt denk ik gelijk:) Mooi. :) |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 06, 2009 18:59 |
| een wijze les | |
| hiljaa: | Vrijdag, februari 06, 2009 16:35 |
| tja alles op computer da weegt niet zo zwaar hahaha graag gelezen knufliefs--hiljaa-- |
|
| Dwaallicht: | Vrijdag, februari 06, 2009 16:10 |
| Een hele schone tekst, graag gelezen! Liefs Dina |
|
| Lily May Parker: | Vrijdag, februari 06, 2009 16:01 |
| ja, erg goede tekst opnieuw beste Bart, kus Lily May xxxx |
|
| PoeMustDie: | Vrijdag, februari 06, 2009 15:46 |
| Hee! Een wijze filosofische les!:P PMD |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||