tijdverlies
tijdverlies,
meer ben ik niet,
een meisje waarvoor je een omweg maakt
zodat je haar niet hoeft tegen te komen.
ik ben mond en handen, verbazing en heerlijkheid,
tot mijn geur met het badwater verdwijnt.
ik ben vraag, maar geen antwoord,
tenzij een ontoepasselijk.
ik ben aanwezig,
maar uitgesproken ongewenst.
ik ben opnieuw dat kind,
verlaten en weemoedig starend,
en in oorlog met mezelf.
meer ben ik niet,
een meisje waarvoor je een omweg maakt
zodat je haar niet hoeft tegen te komen.
ik ben mond en handen, verbazing en heerlijkheid,
tot mijn geur met het badwater verdwijnt.
ik ben vraag, maar geen antwoord,
tenzij een ontoepasselijk.
ik ben aanwezig,
maar uitgesproken ongewenst.
ik ben opnieuw dat kind,
verlaten en weemoedig starend,
en in oorlog met mezelf.
Reacties op dit gedicht
| **Suzan**: | Zaterdag, februari 07, 2009 15:05 |
| Ontroerend mooi geschreven, het raakt me echt diep |
|
| Hidden One: | Vrijdag, februari 06, 2009 22:58 |
| Ach, hoe verdrietig. Hoop op betere tijden. Groetjes, Hidden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vrouwe onbehagen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||