Wees
Wees
Sinds kort ben ik qua ouders wees
het moest er eens van komen
ik leefde tussen hoop en vrees
wat God ooit gaf is mij ontnomen
Zo is de weg des levens
als steeds is het ook nu gegaan
ik ben kind-af en moet
er voortaan in m’n eentje tegenaan
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Woensdag, februari 11, 2009 09:34 |
| heel veel kracht en sterkte, knuff maria (isolina) | |
| sunset: | Woensdag, februari 11, 2009 08:26 |
| ''t Leven is inderdaad altijd cirkelend tussen geboorte en sterven. En dat eeuwig. Mijn oprecht medeleven met je verlies. Groetjes, sunset |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 11, 2009 08:12 |
| Sterkte Ries, bij al jouw stappen. Liefs, switi lobi |
|
| tinkelbel10: | Woensdag, februari 11, 2009 00:43 |
| heel veel sterkte liefs Tina |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 11, 2009 00:22 |
| plotseling ben jij de oudste in de familie is erg wennen sterkte en slaap goed gr.janny |
|
| ela: | Woensdag, februari 11, 2009 00:16 |
| Alleen is hij die niet weet waar te gaan. ela |
|
| maria : | Woensdag, februari 11, 2009 00:14 |
| sterkte liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ries Wink | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||