Te Snel?
Werkloos, Samenwonend en Depresief.
Ik wil naar Nederland maar kan het niet.
Ik wil weer vrij zijn en niet zo gebonden,
Ik hou van hem, maar heb ik dit stap iets te snel gevonden.
Het is waar, Je hebt me geholpen,
Je hebt me onderdak geschonken.
Maar het leven samen met jou,
Ik weet niet of ik het op dit manier wou..
Ik wil naar Nederland maar kan het niet.
Ik wil weer vrij zijn en niet zo gebonden,
Ik hou van hem, maar heb ik dit stap iets te snel gevonden.
Het is waar, Je hebt me geholpen,
Je hebt me onderdak geschonken.
Maar het leven samen met jou,
Ik weet niet of ik het op dit manier wou..
Reacties op dit gedicht
| Mizz Catweazle: | Zaterdag, februari 14, 2009 10:31 |
| oh :( ik denk dat goudentraan op deze wijze nog vaak traantjes gaat laten. Misschien is het wel tijd geworden om op je eigen pootjes te gaan staan? x |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, februari 14, 2009 04:22 |
| tussen dankbaarheid en liefde zit nog een stukje niemandsland..... mooi verwoord ,klaas |
|
| Werner Domroese: | Zaterdag, februari 14, 2009 01:52 |
| tja.. | |
| Ludy: | Zaterdag, februari 14, 2009 01:04 |
| Je volgt je gevoel en al raak je er misschien iets of iemand mee kwijt, dat gevoel spreekt jouw waarheid. Liefs, Ludy |
|
| ela: | Zaterdag, februari 14, 2009 00:30 |
| Ook bij treurige gedachten heeft Valentijn geen respons.ela | |
Over dit gedicht
| Auteur: Goudentraan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||