Ongezien verdriet
...
Het verdriet dat
in den ogen ligt,
verscholen
achter zoveel-
een lok, een mom, een glinstering
achter woorden,
poëtisch of papperig,
bestolen hun gewag
gelijk
in luid gejuich een fluistering-
dat verdriet
is uit verlangen, dat verdriet
is uit gemis
F.
Het verdriet dat
in den ogen ligt,
verscholen
achter zoveel-
een lok, een mom, een glinstering
achter woorden,
poëtisch of papperig,
bestolen hun gewag
gelijk
in luid gejuich een fluistering-
dat verdriet
is uit verlangen, dat verdriet
is uit gemis
F.
Reacties op dit gedicht
| Es: | Maandag, februari 16, 2009 17:52 |
| Een spiegel voorgehouden... Zo verschrikkelijk mooi neergezet, ik buig, respectvol kussend... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||