De lente kiert
winter!
roept het wit ginder
zich weer terugtrekkend
richting de ijzige cirkel
kracht!
schenkt de zon in pracht
zijn warmte pril
aan elk ontluikend leven
moe!
kauwt de koe
vol van verteerd jong gras
door zeven magen gekeerd
wat!
snort de ietwat te zware kat
die al likkebaardend
reeds jaren garen spint
hoor!
vogelen zij in koor
wij bezingen later
dan gewoon de lente dit jaar
blij!
kleedt zich weer koningsvrij
de mens straks
terwijl akkers drogen
Reacties op dit gedicht
| Cornelia.dvw: | Dinsdag, februari 17, 2009 09:58 |
| Prachtig de lente die kiert en voelt als een afscheid van de kou. Mooi geschreven. Liefs, Cornelia |
|
| red one: | Dinsdag, februari 17, 2009 09:29 |
| winter. kracht, moe, wat, hoor, blij. hihi leuk gedicht Rudolf. Groetjes red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||