De schub
Op een rots
in de branding
bekijk ik leven
kokkels en kreeftjes
verscholen in zeewier
zelfs een zeester
mijn hand
ontknoopt vissnoer
gedreven verloren
daarin de schub
zilverkleurig blauw
zonder naam
zielig verhaal
ontspruit mijn geest
dood de vis
gesnoerd
vergeten en vergaan
voer voor zee-egels
liefdevol
mijn strelende vingers
‘schubje, schubje’ mijn traan
van achter beslopen
schiet een hand
ontneemt de schub
kijk verbaasd om
‘geef mijn schub dwaas’
weg de zeemeermin.
06-04-‘02/23:51
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zondag, april 07, 2002 17:52 |
| Schubbendag vandaag, bijzonder. | |
| car: | Zondag, april 07, 2002 09:19 |
| hahahaha even was ik onder water.en dat terwijl ik last van me oor heb ..... en dan opeens komt sheen met haar grote mond langs *grijnsssssssss* nee echt serieus...wat een omslag in het gedicht Wil...... maar wel erg leuk |
|
| Hanneke Eirinn: | Zondag, april 07, 2002 01:26 |
| LOL leuk!:D | |
| Sheena: | Zondag, april 07, 2002 00:43 |
| Hahahahaha geweldig ...... stttttt dat verhaal zouden we toch onder ons houden, nu ziet iedereen wat een bot taalgebruik ik heb ??? hahahaha Zilte zeegroet |
|
| Thecool: | Zondag, april 07, 2002 00:39 |
| morgen naar zandvoort een kijken of ik ze zie ben gek van zeemeerminnen voor de helft dan Harold (::) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2002 | ||
| Thema's: | ||