Jouw verlangen
zoekend, stil tastend
laten zij wat licht los
weekt een smekende
stem die soms wil remmen
en stuwen, eindeloos duwen
in normen en waarden.
Zij vergaarden rijkdom
kwamen om in eenzaamheid
met de tijd vervoegen
zich de specht en hyacint
ergens diep in jou vindt
een ommekeer plaats
weer vraagt Hij je
vouw je handen en weeg
hoe dag en nacht verhouden
laten zij wat licht los
weekt een smekende
stem die soms wil remmen
en stuwen, eindeloos duwen
in normen en waarden.
Zij vergaarden rijkdom
kwamen om in eenzaamheid
met de tijd vervoegen
zich de specht en hyacint
ergens diep in jou vindt
een ommekeer plaats
weer vraagt Hij je
vouw je handen en weeg
hoe dag en nacht verhouden
Reacties op dit gedicht
| Shew: | Zondag, maart 01, 2009 14:46 |
| Mooi. | |
| tinkelbel10: | Woensdag, februari 25, 2009 00:06 |
| heel mooi gedicht:D | |
| Hazen: | Vrijdag, februari 20, 2009 19:59 |
| Nice !! Liefs, |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, februari 20, 2009 14:28 |
| misschien is het licht wel een balans tussen dag en nacht mooi gedicht! liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, februari 20, 2009 11:44 |
| Vooral je laatste strofe vind ik geweldig mooi geschreven! liefs,dicky |
|
| Lily May Parker: | Vrijdag, februari 20, 2009 10:58 |
| Mooi deze Amethist liefs Lily May xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Amethist | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||