‘t leven in liefde
wij leven zomerdagen na
oude muren bewaren ons
hun fluisteren en dennen
kegelen hete warmte
door onze lendenen
het veld – vanuit het venster
zien wij zijn snel verjongen -
en ook de beek overbruggen wij
als gast in deze bijna lentetijd
beiden het naakte strelend
zwoel blijven nachten.
sunset 26-02-2009
Reacties op dit gedicht
| mienke: | Donderdag, februari 26, 2009 21:48 |
| Prachtig! | |
| verhavert: | Donderdag, februari 26, 2009 19:40 |
| prachtig ingo liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 26, 2009 16:41 |
| prachtig lees je graag maar neem er dan ook de tijd voor gr.janny |
|
| ela: | Donderdag, februari 26, 2009 16:11 |
| Zwoel, klaar om te vrijen elfs met een ruit ertussen. ela |
|
| Fari HS: | Donderdag, februari 26, 2009 14:03 |
| Nogmaals heb ik jou met genoegen gelezen en van jouw poëzie een glimlach op mijn gezicht gekomen. Lieve groeten, Fari |
|
| Tom Witvis: | Donderdag, februari 26, 2009 13:58 |
| Ik verlang naar de zomerdagen en -nachten! Ze komen er aan, ze komen er aan! groet, steve |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||