waar ben ik
de zon schijnt de schaduw
op 't beeld in de tuin
geen mens te bekennen
als zij weer verschijnt
de straten verlaten
de huizen staan leeg
daar ben ik dan
samen met alle stemmen
die de eenheid verwachten
als zij weer verschijnt
op 't beeld in de tuin
geen mens te bekennen
als zij weer verschijnt
de straten verlaten
de huizen staan leeg
daar ben ik dan
samen met alle stemmen
die de eenheid verwachten
als zij weer verschijnt
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Zaterdag, februari 28, 2009 23:58 |
| mooi omschreven, dat gevoel van bestaan in liefde, of enkel bestaan in liefde, heel goed gevat :) Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vincentius | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||