1967
1967
het was zomer en de vogels
zongen
zongen gewoon door
zagen niet de zwarte wagen
die langzaam en statig de straat in reed
het was zo warm maar
geen weer
geen weer voor
de rode sandalen
want vandaag moet alles zwart zijn
zelfs de hand van mijn moeder
en de wang van mijn vader
is koud als marmer
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, januari 27, 2017 13:48 |
| Waar de koude zwarte wolk van bedroefdheid om verlies een grote tegenstrijdigheid vormt met de stralende zomerdag. Heel pakkend geschreven. En gemis blijft, dus sterkte. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Beppie Vanroy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||