En dagen lijken lang
tussen vier witte muren,
maar tijd gaat verder,
zonsop- na ondergang.
Doornen doen pijn
edoch de schoonheid
van rozen maakt gelukkig;
hoop maakt sterk en de muren
kleuren vriendschapwarm
tussen familiehanden.
Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, maart 02, 2009 23:00 |
valt niet mee op een isolatiekamer... liefs, namaste, Anneke |
|
Ludy: | Maandag, maart 02, 2009 22:22 |
Een zieke heeft inderdaad afleiding nodig om de dagen te korten. Succes Paul! Liefs, Ludy |
|
Auteur: Paul de Bruijn | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2009 | ||
Thema's: |