Fotografisch besef
licht straalt in strepen doorzichtig
langs muren zonder ramen gebouwd
enkelen kunnen zien dat schoonheid fotografisch is
niet te vangen in een moment dat verbijstering overheerst
de pracht van lijnen gloeit in stenen en voegen
langs muren zonder ramen gebouwd
enkelen kunnen zien dat schoonheid fotografisch is
niet te vangen in een moment dat verbijstering overheerst
de pracht van lijnen gloeit in stenen en voegen
schaduw geeft een contrastrijke diepte
te lang ligt de vinger nog altijd roerloos stil
indrukken, een vereiste om niets verloren te laten gaan
indrukken, een vereiste om niets verloren te laten gaan
dat besef is al indrukwekkend ook zonder beeld
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Dinsdag, maart 10, 2009 23:55 |
| :P | |
| Werner Domroese: | Donderdag, maart 05, 2009 00:11 |
| Graag gelezen. | |
| trucker klaas: | Woensdag, maart 04, 2009 08:25 |
| de fotografie verandert door het digitale omdat wat niet tot verbeelding spreekt zo is weg te halen mooie momentopname ,klaas |
|
| lommert: | Woensdag, maart 04, 2009 08:03 |
| misschien niet te vangen , maar krijg toch mooie beelden door ;) liefs van mij met een goede morgen willem |
|
| Hidden One: | Woensdag, maart 04, 2009 07:25 |
| Mooi hoor, je moet het kunnen zien. Groetjes, Hidden |
|
| verhavert: | Woensdag, maart 04, 2009 07:06 |
| weergegeven hoe ik me soms voel bij het nemen van een foto sterk dicht liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cornelia.dvw |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||