even weg
In men ogen lees je de afwezigheid
Terwijl ik staar men plafond
Hersens draaien volle toeren
Maar niets aan mij vertoond het leven
Terwijl ik lustloos staar
Naar het onbekende
Naar het onbeminde
Da is wat je ziet
Maar wat ik zie
...
Is anders
Is mooier
Is de wereld naar gods hand geschape
En al is het een ilusie
Het is de stille minuten van men leven waard
Terwijl ik staar men plafond
Hersens draaien volle toeren
Maar niets aan mij vertoond het leven
Terwijl ik lustloos staar
Naar het onbekende
Naar het onbeminde
Da is wat je ziet
Maar wat ik zie
...
Is anders
Is mooier
Is de wereld naar gods hand geschape
En al is het een ilusie
Het is de stille minuten van men leven waard
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Vrijdag, maart 06, 2009 18:57 |
| leuk hoe je me eerst het gevoel gaf dat je de liefde bedreef en het uiteindelijk in je gedachten afspeelt :) mooi gevormd Bartxx |
|
| Amon: | Donderdag, maart 05, 2009 15:40 |
| en nu nog even goed op je spelling letten want dat maakt het gedicht bagger | |
| Werner Domroese: | Woensdag, maart 04, 2009 23:55 |
| Iedere illusie is een overtuiging in of van jezelf, en dus de tijd voor innerlijke bezinning meer dan waardig. Mooi gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verginia vijver | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||