Zucht van ontroering
Woorden gesproken in toon
versterkt door klanken zo schoon
komen aan als een onbewust antwoord
gegeven bij elk gespeeld accoord
ontroering spreekt op mijn wangen
wanneer ik in bewondering ben gevangen
Stil als de laatste snaar wordt geraakt
mijn lichaam een zucht van ontroering slaakt
Reacties op dit gedicht
| Mhartje: | Dinsdag, maart 10, 2009 17:16 |
| Ik verwonder me ook, net als Jasper! Zucht! hoe kom je aan deze mooie woorden! Echt, wel serieuze vraag, hoe doe je het?! liefs |
|
| tinkelbel10: | Maandag, maart 09, 2009 20:35 |
| haha moest Tina staan | |
| tinkelbel10: | Maandag, maart 09, 2009 20:32 |
| heel mooi, :P graag gelezen. liefs Tona |
|
| Quicksilver: | Zondag, maart 08, 2009 19:31 |
| Music voor mijn hart! liefs,dicky |
|
| trucker klaas: | Zondag, maart 08, 2009 12:27 |
| die laatste snaar was heel gevoelig mooi ,klaas |
|
| Hidden One: | Zondag, maart 08, 2009 10:34 |
| Gedichtje klinkt als muziek. Liefs, Hidden |
|
| Jasper de Jong: | Zondag, maart 08, 2009 10:24 |
| Jeetje hoe kom je toch aan zulke mooie woorden? Waar ben jij geweest? :-p Met een glimlach gelezen! :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||