Bid.
Bid.
ik zag je nooit als mijn gelijke
ook al kleurde je pij bruin
naast het zwart van de mijne
droeg ik het vrouw zijn als last
waar het man zijn weigerde
om stempels te laten drukken
al dan niet in eigen vlees
omdat kastijding normaal was
en we het nu als zonde zien
jij denkt te weten wie ik ben
hoe ik voel en wat ik deel
maar ziet slechts het oppervlak
al is het omdat je weigert
het slechte te zien van de mens
maar dat is jou eigen
al zolang ik weet wie je bent
waar jouw ogen niet verder zien
omdat je jezelf weer sluit.
Omdat het knielen herkenbaar voelde
maar meer aan mijn knieën, dan in mijn hoofd.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, maart 09, 2009 13:51 |
| heftig stukje mar.. de wereld draait door al staat de tijd stil X |
|
| Metal Erik: | Maandag, maart 09, 2009 08:28 |
| Heel mooi geschreven, die foto maakt het wel af :D | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marina van Vledder | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||