Lief.
Ik wens je niet te kwetsen,
maar je beseft niet dat je me kwijt raakt
wanneer dit zo verder gaat.
zoet gevooisde woordjes raken me als zweepslagen
laten me walgen in koude rillingen over mijn lijf
waar jouw tweede natuur, tegen alles in gaat
wat mijn hoofd me voelen laat - het spijt mij niet
ik waarschuw slechts één keer, zoals nu
die gouden kooi die je schetst is niet voor mij
ook niet met pas vergulde poortjes, een sleutel
of de roze wolken, engelenzang en hemelkoren
het ongemak dat jij voelt bij het weglaten
voel ik bij elk gesproken en geschreven woord
laten we deze middenweg bewandelen
waar ik niet over alles val, en jij niet alles zegt.
Rani: | Dinsdag, maart 10, 2009 21:46 |
Tja..soms moet je compromissen sluiten..Hopelijk wordt jouw vraag beantwoord. | |
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 09 maart 2009 | ||
Thema's: |