onbegrip van grote mensen dingen
toen het grijs vanmorgen
je liet ontwaken
zag ik al het zilt in je ogen
verdriet om de mensen
waar je zo veel van houdt
het onbegrip
grote mensen dingen
zijn niet te snappen meis
je wilde niet naar school
"ik wil bij jou blijven mama"
zonder dat je het kan aan tonen
voel je waarschijnlijk het verdriet
van een ander en is het ene houvast
weer zo stabiel als zand
wat glijdt door een zandloper
de tijd zal leren hoe je
hier weer mee om moet gaan
want je hebt eigenlijk in je kleine leventje
al te veel voor je kiezen gehad
alleen ik zal bij je blijven meis
reken daar maar op
Reacties op dit gedicht
| elze: | Woensdag, maart 11, 2009 17:54 |
| ohhh ,,, tja, het voelt bitter maar ook zo liefdevol..[ ik kan het niet ''''raken '''' kuslaifs elze |
|
| lommert: | Woensdag, maart 11, 2009 10:16 |
| kleine mensjes hebben de mooieste uitspraken ; zoonlief ; handwasje(washandje) ...gezellup he;) | |
| lommert: | Woensdag, maart 11, 2009 09:53 |
| ;) | |
| lommert: | Woensdag, maart 11, 2009 09:52 |
| liefdevol omstellen ...een moederhart..leest ook warmvoelend...liefs van mij willem |
|
| Werner Domroese: | Dinsdag, maart 10, 2009 23:13 |
| :) | |
| Dwaallicht: | Dinsdag, maart 10, 2009 20:23 |
| Stabiliteit, liefde en begrip... van een lieve mama en die heeft ze, zonder twijfel. Mooi verwoord! Liefs Dina |
|
| arie: | Dinsdag, maart 10, 2009 18:26 |
| Ze heeft een lieve mama die rust en vertrouwen in haar leven brengt liefs, arie |
|
| vivika: | Dinsdag, maart 10, 2009 12:48 |
| goed zo mama Mieke...ik had niet zo''n lieve mama en ik weet nog steeds niet hoe het moet liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||