Mist(iek)
Mystiek waast mist
de wereld binnen
elfenflarden losgelaten
weven zich door de natuur
voor even is het zicht
spookjesachtig dicht
dansen witte wieven
langs de oevers
tussen het riet
tranchten de watergeesten
in vroegte te verleiden
met hen mee te gaan
in hun mysterie van bestaan
watergeesten nevelbruiden
nevelen de waterwegen
als bij het krieken van de dag
in hun spel van zicht ontnemen
een nieuwe nevel wordt geboren
en de misthoorn zich laat horen
verdwijnend als het spel gespeeld
de zon hen doet verdampen
de wereld zich weer openvouwt
het water kleurloos schijnt
en rimpelloos haar spiegelbeeld
alleen met watergeesten deelt
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, maart 11, 2009 21:55 |
| heerlijk...graag gelezen. liefs Tina. |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 11, 2009 17:01 |
| Owww, zeer genietbaar dit ;) | |
| switi lobi: | Woensdag, maart 11, 2009 15:32 |
| Heeeeerlijke sfeer.. Liefs en fijne middag! switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Brands | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||