De opengescheurde envelop ligt op tafel
papier te bloeden uit haar wond aan één zijde
opengetrokken uit ongeduld en ongenoegen.
Een luxe gouden gevulde pen ernaast,
blauwe druppels wenend van de punt
frustratie om woorden die niet komen.
In een hoekje verstopt verscheurd
als het papier in haar handen
versnipperd om haar verdwaalt.
De ogen spiegelen de harde woorden
als de verbeten lippen schreeuwen
"Stuur toch gewoon een kaartje!"