Gebroken vleugels
Achter gebroken vleugels
kleurt jouw lentezwart
ga weg het is voorbij
het hoeft niet meer van mij
zelfs jouw maan
versombert zich in kijken
door het kille afscheid nemen
van laatste kristallen
door haar beschenen
zij waagt zich niet op avontuur
is een ieders hoedster
een nieuw seizoen nabij
verdraagt oogluikend muiterij
de laatste speldeprikken
met het krimpen van de tijd
raap jij je vleugels zwaar gehavend
en blaast de aftocht
in naderende lenteavond
Reacties op dit gedicht
| Hieronymus: | Vrijdag, maart 13, 2009 21:37 |
| Ieder mens tracht stilaan naar de lente Anneke en jouw gedicht brengt haar sneller dichterbij. Liefs Ronny |
|
| Anneke Brands: | Vrijdag, maart 13, 2009 14:17 |
| Hartelijk dank voor lezen en reageren. Lieve groet Anneke | |
| Punt: | Vrijdag, maart 13, 2009 13:49 |
| raven en glimmende dingen.. | |
| Quicksilver: | Vrijdag, maart 13, 2009 12:18 |
| Winter vertrekt,lente brengt nieuwe leven in vleugels van warmte!Mooi diepzinnig verwoord! Fijn weekend liefs,dicky |
|
| ela: | Vrijdag, maart 13, 2009 11:35 |
| Einde van het gevecht tussen winter en lente mooi samengevat. ela |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, maart 13, 2009 10:53 |
| Ook de laatste speldenprikken laten we achter ons Anneke, en met vreugde vliegen we de lente in, vandaag tenminste. Bijzonder mooi verwoord. Lieve groet Anneke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, maart 13, 2009 10:50 |
| Ik lees hier veel meer dan lenteverlangen.. mooi, diep gedicht. Fijne dag, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Brands | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||