sporen van gevoelens
Sporen van gevoelens
Dansen door mijn hoofd
blijheid en angst
soms lachen, soms voel ik me verdoofd|
schaduw over ons nieuwe huis
donkere wolken, stil geruis
reorganisatie, dienstverband
is nog ver, maar de tijd gaat snel
gedachte in ons, redden wij het wel?
nachten wakker, geen rust
knopen die moeten doorgehakt worden
dat is nu echt een must
wanneer kunnen we blij zijn?
met iets waar we naar uit keken
iets waar een tijd lang voor hebben gestreden
al die jaren zomaar weggegooid
als bedrijven samenvoegen
nu een zwarte schaduw
boven ons hoofd
raak er door verward, raak er door verdoofd
maar we blijven samen, zoals beloofd
niets kan ons uit elkander drijven
niets wat ons beroofd
we gaan er tegen aan
in voor en tegenspoed
we hebben tenslotte elkaar
©jade
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zaterdag, maart 14, 2009 22:02 |
| psychologisch mooi :) Nr 127 |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, maart 14, 2009 18:18 |
| een grote steun Jade. er voor elkaar mogen zijn dan kan je veel aan sterkte meis .blijf hopen op betere tijden . liefs , Karin | |
Over dit gedicht
| Auteur: ©jade | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||