Woorden blijven stromen...
Vandaag is weer zo'n dag dat de woorden blijven stromen.
Sommige mooi, andere hard, maar ze zijn niet in te tomen.
Woorden, woorden woorden.
Wooren van de fantasie,
woorden van het verstand,
woorden van het hart,
gingen niet vaak hand in hand.
Het ene moment lijken ze licht en vrolijk,
het volgende moment duister en zwaar.
Ik weet niet waarom het zo wisselt,
ik heb geen idee, zeg JIJ het me maar...
Soms maak ik een ontzettende puinzooi,
soms ruim ik samen met iemand op.
Voelt een ander zich somber?
Vrolijk ik die gene weer op.
Dat lijkt dan allemaal zo normaal,
maar waarom heb ik dan moeite met andersom?
Kan ik wel goed de helper zijn,
maar niet de geholpene, is dat niet stom?
Er zit zovee liefde, waar men geen weet van heeft,
wat ik graag wil delen, als iemand het nodig heeft.
Kon ik het ook maar zo makkelijk aanvaarden,
komend van iemand die om MIJ geeft.
Ik doe mijn best, ècht waar,
maar zo makkelijk vind ik dit niet,
toch wil ik het blijven proberen,
doe anders die ander verdriet.
Woorden blijven stromen,
ik weet niet waar overal vandaan,
weet dat ze over kunnen komen,
als ik er meer open voor zou staan.
Dus ik doe echt wel mijn best.
Voor ik het bij één van jullie verpest...
Het gaat nog niet zoals het mij zou bekoren,
maar excuses willen jullie zeker niet horen...
Sorry, deed ik het toch...
Reacties op dit gedicht
| c.lientje: | Dinsdag, maart 17, 2009 22:27 |
| Ik denk dat je neerzet wat veel mensen denken. Ik vind het knap dat je niet bang bent sorry te zeggen Ook al hoef je je niet te verontschuldigen. Dat je eerlijk bent betekend meestal veeel meer. succes overal mee. | |
| karinvangelder: | Zondag, maart 15, 2009 18:11 |
| wat een waarheid spreekt hier. een lawine van wijze woorden ! liefs, Karin | |
Over dit gedicht
| Auteur: Metal Erik | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||