Gevangen al in lente jaren
Gevangen al in lente jaren
Zat ik in die netten verstrikt
Dat ik pas heel laat dacht aan paren
Ze hadden mij in mijn jeugd verschrikt
Aldus dacht ik die niet vliegen kon
Laat mij dan toch naar buiten fluiten
Zonder te vliegen tegen de zon
Uit de wind droog achter de ruiten
De tralies waren muziek snaren
Een kooi die ik niet kreeg door geprikt
Met een doek om mij te bedaren
Als ik soms wat te luid had gesnikt
Voor elkeen de vlag aan de balkon
Maar wij hadden te weinig duiten
Dus was het bij ons heel anders om
En droeg ik mijn kleur nooit naar buiten
Zat ik in die netten verstrikt
Dat ik pas heel laat dacht aan paren
Ze hadden mij in mijn jeugd verschrikt
Aldus dacht ik die niet vliegen kon
Laat mij dan toch naar buiten fluiten
Zonder te vliegen tegen de zon
Uit de wind droog achter de ruiten
De tralies waren muziek snaren
Een kooi die ik niet kreeg door geprikt
Met een doek om mij te bedaren
Als ik soms wat te luid had gesnikt
Voor elkeen de vlag aan de balkon
Maar wij hadden te weinig duiten
Dus was het bij ons heel anders om
En droeg ik mijn kleur nooit naar buiten
Reacties op dit gedicht
| De linkse hobbyist: | Zaterdag, juni 25, 2011 10:04 |
| Mooi gezegd! | |
| M-Rose: | Maandag, maart 16, 2009 14:26 |
| hoe mooi die thema''s dieren dromen van de natuur dat zou in feite kunnen een mogelijkheid zijn heel fraai beschreven jouw beeldende tekst en met graagte komen lezen liefs marleen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||