Het leven trekt cirkels
als in een waterplas
door die ene steen gemaakt
die alles laat golven en laat deinen
in steeds wijdere bredere rimpels
en in kringen
weerkaatsend als die ene, ene liefde
die nooit beantwoord werd en waargemaakt
en langzaam ging vervlakken en verstillen
gelijk het wateroppervlak dat ritmisch gaat vertrillen
maar uitgebalanceerd tot stilstand komt
waar het de oevers raakt.
karinvangelder: | Dinsdag, maart 17, 2009 17:11 |
heel mooi dit Leon sterk geschreven dat zeker ! lieve groet, Karin |
|
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 maart 2009 | ||
Thema's: |