het monster van de ochtendgloren
veranker me
in het zand
wat wegglijdt
onder mijn voeten
Gesponnen in zijde
ligt mijn lijf
te wachten op ochtendgloren
om het monster te aanschouwen
want de dageraad
maakt angsten zichtbaar
en dan opeens
lijkt de nacht
mijn diepste geheimen
juist te beschermen
maar het is te laat
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, maart 18, 2009 16:26 |
| heel mooi geschreven liefs Tina. |
|
| Quicksilver: | Woensdag, maart 18, 2009 15:41 |
| Beschermend mooi geschreven! liefs,dicky |
|
| johandedichter: | Woensdag, maart 18, 2009 09:29 |
| een prachtigge poezie maar je weet angst is een slechte raadgever goede morgen johan |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 18, 2009 09:13 |
| heel mooi in beelden gevat! psss zou het kunnen: het ochtendgloren ? liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||