gebonden op een stoel
je zit vastgebonden op een stoel
om je hoofd zit een stalen doos
die langzaam kleiner wordt
door samengeperst te worden
je armen zijn vreemd genoeg weg
het enige wat je vrij hebt
zijn je benen
eindigend met je blote voeten
de bedoeling is
dat je jouw benen
om je hoofd slaat
en met je tenen
de ronde hendel weet
terug te draaien
zover dat het samenpersen
ophoudt en je van de dood
gered bent door je eigen toedoen
maar je kunt niets zien
met de stalen doos
om je hoofd heen
en je hebt nog welgeteld
100 seconden
voordat je schedel
begint te barsten
dan heb je nog 70 seconden
voordat het begint te breken
en dan heb je nog 30 seconden
dat je in leven bent
puur theoretisch weliswaar
kans is groter dat je
het sneller opgeeft
probleem is vooral
dat je niets kunt zien
je hebt dus geen idee
wat je moet doen
de eerste 40 seconden
dan begin je te beseffen
dat dit iets om je hoofd
kleiner wordt
kort nadien slaat
de paniek echt toe
en je vraagt je af
waarom je niet
eerder begonnen bent
met dat dieet
en je vraagt je af
waarom je niet
vaker naar die fitness
bent geweest
je probeert wel
dat is het probleem niet
maar je weet dat
je nooit je benen
om je hoofd zult krijgen
na nog 50 seconden
begint je schedel
te barsten
dat doet verschrikkelijk
veel pijn
en je begint te wanhopen
en met je benen
rondom je te schoppen
op die manier tref je
nog 20 seconden later
de voetsteunen naast je
maar het haalt niets uit
pas 20 seconden daarna
ontdek je dat als je
beide voetsteunen
tegelijk indrukt
de voetsteunen je benen
boven naar je hoofd trekken
tegen de draaihendel aan
20 seconden later
past je lichaam zich
reeds aan de situatie aan
maar de doos blijft krimpen
je tenen raken echter de cirkel
en je begint te beseffen
wat er van je verlangd wordt
dan zijn we echter 10 seconden later
en je schedel begint te breken
je hebt nog 30 seconden te leven
maar dat besef je niet
dus verspeel je de eerste 10 seconden
aan de verwerking van de gevoelens
die je daar op dat moment voelt
5 seconden later
slaan je tenen
zich om de ronde hendel
en je begint het te draaien
dit gaat eerst moeilijk
pas na 10 seconden
begint het mee te geven
en mee te draaien
met de richting
die te draaien is
je hebt dus nog 5 seconden
een teen plaatst zich verkeerd
en je mist
waardoor het draaien
plots ophoudt
4 seconden
je tenen zijn weer
om de hendel
de pijn is vreselijk
maar je draait verder
althans dat probeer je
3 seconden
het draaien gaat voort
de doos wordt kleiner
je schreeuwt het uit
2 seconden
een teennagel breekt
je hoofd staat figuurlijk
helemaal in brand
nog 1 seconde
je let niet
op de pijn
en je blijft draaien
om je hoofd zit een stalen doos
die langzaam kleiner wordt
door samengeperst te worden
je armen zijn vreemd genoeg weg
het enige wat je vrij hebt
zijn je benen
eindigend met je blote voeten
de bedoeling is
dat je jouw benen
om je hoofd slaat
en met je tenen
de ronde hendel weet
terug te draaien
zover dat het samenpersen
ophoudt en je van de dood
gered bent door je eigen toedoen
maar je kunt niets zien
met de stalen doos
om je hoofd heen
en je hebt nog welgeteld
100 seconden
voordat je schedel
begint te barsten
dan heb je nog 70 seconden
voordat het begint te breken
en dan heb je nog 30 seconden
dat je in leven bent
puur theoretisch weliswaar
kans is groter dat je
het sneller opgeeft
probleem is vooral
dat je niets kunt zien
je hebt dus geen idee
wat je moet doen
de eerste 40 seconden
dan begin je te beseffen
dat dit iets om je hoofd
kleiner wordt
kort nadien slaat
de paniek echt toe
en je vraagt je af
waarom je niet
eerder begonnen bent
met dat dieet
en je vraagt je af
waarom je niet
vaker naar die fitness
bent geweest
je probeert wel
dat is het probleem niet
maar je weet dat
je nooit je benen
om je hoofd zult krijgen
na nog 50 seconden
begint je schedel
te barsten
dat doet verschrikkelijk
veel pijn
en je begint te wanhopen
en met je benen
rondom je te schoppen
op die manier tref je
nog 20 seconden later
de voetsteunen naast je
maar het haalt niets uit
pas 20 seconden daarna
ontdek je dat als je
beide voetsteunen
tegelijk indrukt
de voetsteunen je benen
boven naar je hoofd trekken
tegen de draaihendel aan
20 seconden later
past je lichaam zich
reeds aan de situatie aan
maar de doos blijft krimpen
je tenen raken echter de cirkel
en je begint te beseffen
wat er van je verlangd wordt
dan zijn we echter 10 seconden later
en je schedel begint te breken
je hebt nog 30 seconden te leven
maar dat besef je niet
dus verspeel je de eerste 10 seconden
aan de verwerking van de gevoelens
die je daar op dat moment voelt
5 seconden later
slaan je tenen
zich om de ronde hendel
en je begint het te draaien
dit gaat eerst moeilijk
pas na 10 seconden
begint het mee te geven
en mee te draaien
met de richting
die te draaien is
je hebt dus nog 5 seconden
een teen plaatst zich verkeerd
en je mist
waardoor het draaien
plots ophoudt
4 seconden
je tenen zijn weer
om de hendel
de pijn is vreselijk
maar je draait verder
althans dat probeer je
3 seconden
het draaien gaat voort
de doos wordt kleiner
je schreeuwt het uit
2 seconden
een teennagel breekt
je hoofd staat figuurlijk
helemaal in brand
nog 1 seconde
je let niet
op de pijn
en je blijft draaien
Reacties op dit gedicht
| Leon Larssen: | Zondag, maart 29, 2009 00:02 |
| Volgens mij was je in je vorige leven, opperbeul in de martelkamer. | |
| SWQ: | Zaterdag, maart 21, 2009 09:52 |
| Heerlijk geschreven! :) Geweldig om mijn ochtend mee te openen. Het Saw-gehalte is hoog en dat is geweldig, toch vind ik dat je je eigen draai eraan hebt gegeven. Lovely :) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, maart 20, 2009 18:23 |
| ik geloof je!!!! goed weer!!! gr.janny |
|
| tinkelbel10: | Vrijdag, maart 20, 2009 17:10 |
| gelezen ;):P ik wens je een hele fijne weekend, liefs Tina. |
|
| red one: | Vrijdag, maart 20, 2009 13:55 |
| verstikken idd :) zou t zo voelen? ik wil t niet weten, wel graag gelezen. Groet |
|
| 88: | Vrijdag, maart 20, 2009 10:53 |
| lekker wurgend gedicht :) graag weer even mee komen stikken, hmmm :) groetje 88 |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, maart 20, 2009 09:41 |
hehe ik ga de seconden niet natellen...ik geloof je wel:-) liefs kerima ellouise |
|
| ela: | Vrijdag, maart 20, 2009 00:54 |
| Je verbeelding is fenomenaal, mooi opgebouwd. ela |
|
| entropy: | Vrijdag, maart 20, 2009 00:35 |
| Het spijt me dat ik dit niet helemaal lees ... het is vlgs mij nogal sadistisch ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||