In armen gesmolten
...
Haar sjaal, gewikkeld
als bevroren muziek
rond haar nek -
dooide langzaam
als een ontluikende opera
weg in het vleispel
welke hij ‘ haar speels
en ongezeglijk toefluisterde
Haar rode blos ging onder
van wang naar hals
als ‘n avondzon in koude zee
de klanken bevrijdend
van bandeloze hartstochten
en kijkgrage meeuwen..
Ja, zo vervloeide zij
in zijn armen
F.
Haar sjaal, gewikkeld
als bevroren muziek
rond haar nek -
dooide langzaam
als een ontluikende opera
weg in het vleispel
welke hij ‘ haar speels
en ongezeglijk toefluisterde
Haar rode blos ging onder
van wang naar hals
als ‘n avondzon in koude zee
de klanken bevrijdend
van bandeloze hartstochten
en kijkgrage meeuwen..
Ja, zo vervloeide zij
in zijn armen
F.
Reacties op dit gedicht
| Es: | Dinsdag, maart 24, 2009 13:06 |
| Hunkering oproepend... Ach, dromen mag... Beter wetende lippen |
|
| red one: | Dinsdag, maart 24, 2009 10:43 |
| mooi Kuijlemans, alleen je laatste zin is wat verwarrend, zij vervloeide.. hm.. nee dat klinkt niet echt romantisch vind ik.. verder wel een heel mooi schrijven Groeten red |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||