Kom mijn vriend...Ho mijn vriendwaar gaat ge henendwalend doorde donk're nachtzijn uw vriendenreeds verdwenenis er niemanddie op u wachtzoek uw troost nietin het duisteren zwelg ook nietin verdriet...in de dood zultge het niet vindenin het duister evenminkom mijn vriendgeef mij uw handenwant zo'n doodheb je niet verdiendvecht en komsta op uw benenval niet voorde trein hier neerstap er inen leef toch verderje gevoelens doen mij zeerroep tot Goden kijk naar bovenmorgen schijntvoor jou de zonen het licht zalwederkerendoe alsof je levenvandaag pas begonvoor hen die het levenniet meer zien zittener is altijd een uitweg naareen nieuw beginJannie
_Lieverdje_: | Zaterdag, maart 28, 2009 19:18 |
wat een wijsheid hier neergeschreven voor vele moed en steungevend liefs |
|
Quicksilver: | Zaterdag, maart 28, 2009 17:22 |
Heel mooi troostend gedicht! liefs,dicky |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, maart 28, 2009 17:18 |
soms is het naar morgen kijken als een bodemloze leegte om te vullen... mooi steunend geschreven! liefs kerima ellouise |
|
Gewoon Amy: | Zaterdag, maart 28, 2009 16:18 |
Mooi en troostend liefs amy |
|
arie: | Zaterdag, maart 28, 2009 16:09 |
Waar zouden we zijn zonder de persoon die met je meeleeft en behoedt Mooi verwoord Jannie liefs, arie |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 28, 2009 16:01 |
een mooi troostgedicht Jannie terwijl ik huiver. Veel liefs van mij Anneke |
|
tweety-ysje: | Zaterdag, maart 28, 2009 15:27 |
heel mooi en ssteunend geschreven lkiefs | |
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2009 | ||
Thema's: |