Geplette dromen
mijn dromen werden geplet in jouw handen
ik was zo droef gestemd
we waren veel te lang samen
we waren veel te lang samen
jij moest alleen verder gaan
stippelde mijn koers uit
toen alles achter de rug was
op weg naar de ondergaande zon
die ditmaal zo langzaam onderging
begon met jou en eindigde in mijn ondergang
ons geluk was nooit voorbestemd
ons geluk was nooit voorbestemd
wat iedereen ons al voorspelde
werd telkens verblind door je schoonheid
en toch het weer is aan het veranderen
dingen kunnen alleen maar beter worden weer
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Dinsdag, maart 31, 2009 12:00 |
| JA...geloof in iets van jezelf of drink je je koffie met completa?:) Grtjs, nino. |
|
| lonely 1: | Dinsdag, maart 31, 2009 10:50 |
| prachtig geschreven, het klinkt een beetje alsof je opgeeft en dan ineens toch dat beetje hoop aan het eind, ''het weer is aan het veranderen'' dus mss komt het toch weer goed? mooi!!!! liefs en knuff, je meissie hilde xxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||