Zijn gevleugeld woord 231
Titel: Pygmalion van Paul Delvaux, Belgisch surrealist
(Google)
Filoëzie
Uit 'Herboren' (doorlopend gedicht)
... Zij is menig man zijn noodlot.
Zijn gevleugeld woord
Zij stuurt de dichter zijn gevleugeld
woord. Nog sterker, men is enkel
maar dichter als men met haar
verenigd is. Het is zij die het roet
in het eten gooit van menig verliefd
koppel, van elk paar waarvan de
man zijn vrouw aanbidt. Zij wil
herkend worden, en erkend dat zij
tot de realiteit van het leven be-
hoort. Dat ze èrbij hoort! Indien
dat niet gebeurt, doet zij de man
zijn zinnen verliezen, elke vrouw
gebruikt zij dan om haar beeld in te
projecteren. Tot hij aan niets an-
ders meer kan denken dan aan de
vrouw, aan haar, het oerbeeld: de
vrouw! Enkel om naar haar te kijken,
enkel om haar te herkennen doet
zij dat. De wereld van Delvaux, die
enkel halfgeklede of geheel ontklede
madammen schildert. Naakten. Het
verdwaasde heertje met bolhoed
middenin is de dwaze die, die enkel
oog heeft voor de materiële dingen,
de tijden, het wachten. Het wach-
ten op Godot. Terwijl hij het leven
laat voorbijgaan dat de vrouw hem
aanbiedt. Paul wist! Blind geworden
zag hij nog het licht! De vrouw in
jou verstoort relaties als zij niet er-
kend wordt. Bewust geworden van
vrouw en vrouw, helpt zij je door
de gevaarlijkste stromen van het
onbewuste leven. Zij laat je komen
waar je normaal niet kan komen,
want zonder haar herkenning wordt
je kracht uitgeput door steeds maar
nieuwe liefdesdromen. Passies uitein-
delijk, als je haar verwijst naar enkel
de dromen. Passies die enkel naar
de ondergang leiden. In elke passie
heeft zij de hand. De moeilijkheden
stapelen zich op, zij doet je verliefd
worden op die onbereikbare vrouw,
waar je zelfs je hele hebben en
houden voor over hebt! Zij bewerk-
stelligt je ondergang! Dwaas, arme
dwaas, je loopt je eigenbeeld
achterna!
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Zaterdag, april 04, 2009 20:32 |
| graag gelezen, liefs Tina. |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, april 03, 2009 01:31 |
| Voor verhavert: Verheugd dat je kwam lezen, Martine, en bijzonder blij met je waardering! Hartelijk groetje, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, april 03, 2009 01:30 |
| Voor lommert: Het verheugt me, Willem, dat ook jij dit in je omgeving hebt kunnen waarnemen. Blij dat je me dit mededeelt! En vereerd dat je weer kwam lezen! Hartelijke groet, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, april 03, 2009 01:25 |
| Voor nummer 127: Heel erg bedankt voor je appreciatie, nr 127! Blij dat je kwam lezen! Hartelijk, Jacky |
|
| Nummer 127 : | Donderdag, april 02, 2009 10:02 |
| wauwww zeg dit is ware filoezie ;) Nr 127 |
|
| lommert: | Donderdag, april 02, 2009 09:03 |
| die eigenliefde ook/steeds ...waar na een huwelijk van 45 jaar lang plots die ander meerwaarde geeft/heeft ''zogenaamd''.....dit van dichtbij; kennissen...graag gelezen stevige groet van mij willem |
|
| verhavert: | Donderdag, april 02, 2009 07:04 |
| sterk Jacky liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2009 | ||
| Thema's: | ||