Nooit alleen
Een mens voelt zich soms alleen,
met niemand om zich heen.
Het is niet altijd even fijn
om alleen te moeten zijn.
Toch gaat u nooit allen door “t leven
wanneer u God uw hart wilt geven.
Hij wil uw alleen zijn verlichten,
als ook u zich op Hem wilt richten.
God vaart met u mee,
over de golvende levens zee.
Hij is de Kapitein van uw levensboot
en wil u opvangen in al uw nood.
Er mogen dan stormen woeden,
God zal u steeds behoeden
en zal u voeren naar het vaste land
en brengen naar een zonnig strand.
God is de rots van uw behoud,
ook al is het leven soms benauwd.
Hij blijft altijd voor u zorgen
bij God bent u wel geborgen.
Vertrouw op Gods goedheid,
die u van het alleen zijn bevrijdt.
Hij wil uw grote vriend zijn,
in vreugde, verdriet en pijn.
Ga dan nooit alleen door ’t leven,
God wil u altijd zijn liefde geven.
Ga dan tot Hem heen,
Hij laat u nooit alleen.
Fedde Nicolai
Reacties op dit gedicht
| Fedde Nicolai: | Zondag, april 19, 2009 12:01 |
| Aan Jan, Dank je wel Jan voor je goede woorden. Met een vriendelijke groet, Fedde |
|
| Fedde Nicolai: | Zondag, april 19, 2009 12:00 |
| Aan Hans, Bedankt voot je reactie. Mooie woorden geschreven. Met een hartelije groet, Fedde |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, april 18, 2009 20:10 |
| ouder wordend raken wij onthecht van aardse zaken, oprechter gericht op overdracht aan wie zich een levensloop gaat wagen, minder vertrouwd zal ons lichaam zijn, kleiner de kring in ons zicht, maar wel wellicht verenigd te maken. hans |
|
| less - no more: | Zaterdag, april 18, 2009 18:19 |
| een stevige geloofszekerheid, die ik graag met je deel warme groet, Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fedde Nicolai | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2009 | ||
| Thema's: | ||