
waarin het laken
tot mijn verbeelding spreekt
spierwit gesteven
vormvast gebleekt
bloedeloos de vezels
ontdaan
tot op het bot
als stof
zal jij wederkeren
tot
| arie: | Zondag, april 26, 2009 18:27 |
| Een heel bijzonder gedicht Annemieke. Kort, maar het zegt zo veel.. Liefs, arie |
|
| fortuna: | Zondag, april 19, 2009 00:05 |
| een schoonheid... ;) Liefs |
|
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, april 18, 2009 09:42 |
| Jaaaaaaaa, dust to dust.... Mooi Miek! goed weekend toegewenst. |
|
| lommert: | Zaterdag, april 18, 2009 09:41 |
| hier ook met een hemelsblauwe zon..geen wolkje ...smetteloos wit ..mmm....wie o wie;).....liefs van mij met een goede morgen willem |
|
| errel: | Zaterdag, april 18, 2009 08:41 |
| herinnering smetteloos witblank als ziel verlost van aarde blijf je in ons hart -liefs- |
|
| Auteur: Annemieke van der Ven | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2009 | ||
| Thema's: | ||