Het vuur van zuiverheid wakkert jouw geweten aan geen ziel van vertrouwen doet nog geloven in verdichting van misleidend doven
Aanschouw mijn verlichting een sprokkelaar niettemin zaaiende zaden van vernieuwing spiegelend zowaar mijn vlam knetterend natuurgetrouw
met een glimlach leeft de wereld om mij heen en om die van jou leeft de wereld als een glimlach want mijn hart kent geen kern van steen houdt in ere daglicht als man voor elkeen zo geen infectieuze donkerte een dag doet bezeren zolang als ik dat nog kan