Te veel
Zij spreken van
'loslaten'
'laten gaan'
'zet je erover heen'
woorden die mijn hart
weigert te kennen
of her-kennen
Toch klopt ook daar
het stille besef
'niets houdt je nog vast'
enkel het verleden
wil dat ik blijf
dus blijf ik
Langzaam maar zeker
laten stukjes liefde los
tot ik je kan aankijken
en het tot me doordringt:
Ik hou te veel van je
om van je te blijven houden...
Reacties op dit gedicht
| RealMe: | Dinsdag, april 28, 2009 09:52 |
| mooi geschreven. Met mooi zinnen de boodschap duidelijk beschreven. Super! groetjes, Bianca |
|
| Dwaallicht: | Zondag, april 26, 2009 22:05 |
| Ergens schrijnend..., droefmooi schrijven! Liefs Dina |
|
| Fari HS: | Zondag, april 26, 2009 21:48 |
| Met een mysterieuze afsluiting schrijf je vredig en mooi. Met respect heb ik jou gelezen. liefs, Fari |
|
| kerima ellouise: | Zondag, april 26, 2009 13:49 |
| mooi inkijkend geschreven! liefs kerima ellouise |
|
| Angel13: | Zondag, april 26, 2009 13:48 |
| Zeer prachtig verwoord. Ik ken dat pijnlijke gevoel. Maar soms is liefhebben gewoon loslaten. Veel sterkte liefs Angel13 |
|
| Roo$je: | Zondag, april 26, 2009 13:13 |
| Het aanvaarden dat dit gevoel er is, is al heel wat om weer een stukje verder te gaan. Prachtig dit stukje schrijven! Respect Lone! With Love, Kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lone Dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2009 | ||
| Thema's: | ||