Jij staat daar zo groot
Ik moet mijn nek kromtrekken
Om jouw trotse ogen zelfverzekerd
De wereld te zien ontdekken

Ik voel me oh zo klein
Wanneer jouw preses de kamer vult
Jij weet hoe jij wilt zijn
Hoe het leven moet worden ingevuld

Jouw brede postuur
Maakt dat kleine lichaam
Onweerstaanbaar krachtig en onbreekbaar
Zo ongenaakbaar, doch zo begaan
Schitteren jouw ogen
Kijk je me vol vertrouwen aan.

Soms wou ik gewoon
Zo heel af en toe
Dat ik jou kon zijn
Zodat ik zou weten hoe

Hoe dit zo kan zijn
Zo perfect,
Weergaloos
Maar toch kwetsbaar fijn

Kan ik dit geloven?
Ben jij wie jij echt bent?
Zo zelfverzekerd, bijna arrogant
Zo’n iemand die iedereen kent

Maar zodra jij in mijn ogen kijkt
En je jouw hulpvaardige handen reikt…
Zie ik ware glans ontplooien
Zie ik jouw keiharde houding langzaam ontdooien

Een warme band die ons is gaan verbinden
Jij bent groot en ik voor altijd klein
Maar ondanks dat weet jij mij altijd te vinden
En wil jij steeds weer bij mij zijn

Thank you for that….