Nieuw verdriet
weer vallen mijn tranen
had je zo dichtbij
zo dichtbij
weer is mijn hart gebroken
had je zo dichtbij
zo dichtbij
laat mij nu maar even
heel gewoon alleen
roep me niet meer
doe helemaal niets nu
want tranen stromen weer
kon ik maar boos worden
want kerel
je doet me telkens zo zeer
verdwijn gewoon voorgoed
uit mijn leven hart denken en dromen
vertrouw enkel nog op mijn gevoel
die zei altijd al dat het NOOIT meer
goed zou komen
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Donderdag, april 30, 2009 15:52 |
| een droevig gedicht ik wens je veel sterkte toe liefs |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, april 30, 2009 15:01 |
| Ahh, dit klinkt verdrietig, opstandig en teleurgesteld...begrijpelijk... Laat het je leven niet verzieken. Later zal je er achterkomen of dit de juiste beslissing was Liefs Jannie |
|
| Mizz Catweazle: | Donderdag, april 30, 2009 13:10 |
| ja, we proberen wel vaker om het waarschuwend belletje te negeren, maar tja bij dieren noemen ze dit instinct he hoe moeilijk het soms ook is, toch maar luisteren naar het stemmetje; liever korte dan lange pijn hugje x |
|
| karinvangelder: | Donderdag, april 30, 2009 11:12 |
| vertrouw voortaan op je gevoel Richard .laat los wat niet kan ! l;iefs Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2009 | ||
| Thema's: | ||